Þegar kemur að því að velja rétta gerð þétta fyrir rafeindabúnað getur valið oft verið svimandi. Ein algengasta gerð þétta sem notaður er í rafrásum er rafgreiningarþétti. Innan þessa flokks eru tvær megingerðir: ál-rafgreiningarþéttar og fjölliðurafgreiningarþéttar. Að skilja muninn á þessum tveimur gerðum þétta er mikilvægt til að velja réttan þétta fyrir tiltekið forrit.
Rafgreiningarþéttar úr áliEru hefðbundnari og útbreiddari gerð rafgreiningarþétta. Þeir eru þekktir fyrir hátt rafrýmdargildi og getu til að takast á við háspennustig. Þessir þéttar eru gerðir úr pappír gegndreyptum með raflausn sem rafskaut og álpappír sem rafskaut. Raflausnin er venjulega vökvi eða gel, og það er samspil raflausnarinnar og álpappírsins sem gerir þessum þéttum kleift að geyma og losa raforku.
Rafgreiningarþéttir úr fjölliðum eru hins vegar nýrri og fullkomnari gerð rafgreiningarþétta. Í stað þess að nota fljótandi eða gelkennda raflausn nota fjölliðuþéttar fasta leiðandi fjölliðu sem raflausn, sem leiðir til betri stöðugleika og minni innri viðnáms. Notkun fastfasatækni í fjölliðuþéttum getur aukið áreiðanleika, lengt endingartíma og veitt betri afköst í hátíðni- og háhitaforritum.
Einn helsti munurinn árafgreiningarþéttar úr áliog fjölliðurafgreiningarþéttar er endingartími þeirra. Álrafgreiningarþéttar hafa almennt styttri endingartíma en fjölliðurafgreiningarþéttar og eru viðkvæmari fyrir bilunum vegna þátta eins og mikils hitastigs, spennuálags og öldustraums. Fjölliðurafgreiningarþéttar hafa hins vegar lengri endingartíma og eru hannaðir til að þola erfiðari rekstrarskilyrði, sem gerir þá hentuga til notkunar í krefjandi forritum.
Annar mikilvægur munur er ESR (jafngild raðviðnám) þéttanna tveggja. Rafgreiningarþéttar úr áli hafa hærri ESR samanborið við fjölliðuþétta. Þetta þýðir að fjölliðuþéttar hafa lægri innri viðnám, sem leiðir til betri afkösta hvað varðar meðhöndlun öldustrauma, varmamyndunar og orkudreifingar.
Hvað varðar stærð og þyngd eru fjölliðuþéttar almennt minni og léttari en álþéttar með svipaða rýmd og spennu. Þetta gerir þá hentugri fyrir létt og nett rafeindatæki þar sem pláss og þyngd eru lykilatriði.
Í stuttu máli, þó að rafgreiningarþéttar úr áli hafi verið kjörinn kostur í mörg ár vegna mikils rýmdar og spennu, þá bjóða rafgreiningarþéttar úr fjölliðu upp á nokkra kosti hvað varðar endingu, afköst og stærð. Val á milli þessara tveggja gerða þétta fer eftir sérstökum kröfum notkunarinnar, svo sem rekstrarskilyrðum, rýmisþörfum og afköstum.
Í heildina hafa bæði ál-rafgreiningarþéttar og fjölliðurafgreiningarþéttar sína kosti og galla. Til að velja hentugustu þéttategundina fyrir tiltekið forrit er mikilvægt að íhuga vandlega sérstakar kröfur og rekstrarskilyrði rafrásarinnar. Þar sem tækni heldur áfram að þróast eru fjölliðurafgreiningarþéttar sífellt að verða vinsælli vegna bættrar afkösts og áreiðanleika, sem gerir þá að raunhæfum valkosti við hefðbundna ál-rafgreiningarþétta í mörgum rafeindabúnaði.
Birtingartími: 2. janúar 2024